26/08/2009

Relax

 Uit NRC NEXT

(Extra, onderaan: Holland Sportclip met Usain Bolt)

 

Ruim een jaar geleden zag ik Usain Bolt voor het eerst in levende lijve. De Jamaicaanse sprinter moest de 100 meter lopen tijdens het atletiekgala in Brussel. Terwijl zijn collega’s in een partytent naast het inloopveld zaten te mokken over de regen, kwam Bolt vrolijk aangewandeld. Hij droeg een grijs joggingpak en sjokte als een slungel direct naar het grasveld.
De olympisch kampioen lachte naar iedereen die zijn lach wilde zien. Hij liep een paar keer heen en weer, op halve kracht, liet zich in het openbaar masseren en wandelde naar het stadion. Net als iedereen verbaasde ik me toen al over het gebrek aan spanning bij Bolt. Hij grapte, gaapte, zwaaide en danste. We kennen zijn hele arsenaal inmiddels van de afgelopen weken tijdens het WK Atletiek in Berlijn.
In de studio van de BBC beweerde oud-atleet Michael Johnson gisteren dat Bolt tijdens dit WK de atletiek van een nieuw imago had voorzien: Bolt liet sport en show hand in hand gaan en het volk genoot ervan. Dat vond Bolt zelf ook. ‘Je moet gewoon lol maken, daar komt het publiek op af.’
Het lijkt erop of Bolt de wedstrijden als opmaat gebruikt om het hele stadion en het publiek thuis vervolgens langdurig in extase te houden. Je schaamt je voor iedere serieuze rimpel die in je voorhoofd staat. ‘Relax!’ is het toverwoord in de sport sinds Bolt regeert.
Bolt is het stralende, naïeve middelpunt geworden van een sport waarin voorheen veel werd gespeculeerd over het oprekken van de grenzen van het menselijk lichaam. De uitwassen kwamen niet zelden van achter de Berlijnse Muur vandaan. Vrouwen met baardhaar, mannen met borsten. En hoe vaak was een finale van de 100 meter niet besmet? Maar door Bolt beginnen we met een schone lei. Dit is 2009. Reset.
Atleten mogen weer lachen na de finish. Het liefst staat Bolt met twee vingers achter het hoofd van een geïnterviewde collega. De journalistiek doet er even niet toe als Bolt in de buurt is. We genieten allemaal mee als hij in zijn eigen speelfilm rondloopt.
In het afgelopen weekeinde keek ik naar reportages van het festival Lowlands. Daar had de boomlange Bolt niet misstaan. Hij kan raar dansen met de jongens van de Prodigy. Geef hem de trompet van Kyteman en hij toetert de hele tent plat. En kun je niet bij de kapotte lamp in de toiletten? Usain draait er zo een nieuwe voor je in, zonder op zijn tenen te staan.
Tijdens het toernooi droeg Bolt een T-shirt met ‘Ich bin een Berlino’ erop. Het sloeg op de mascotte van het WK, maar ook op de beroemde speech van John F. Kennedy. De stad Berlijn gaf Bolt een deel van de oorspronkelijke muur cadeau. ‘Bolt heeft laten zien dat muren die niet te slechten leken toch neergehaald kunnen worden,’ aldus de burgemeester.
Het betonnen gevaarte van 2,7 ton zwaar en 3,5 meter hoog gaat per boot richting Jamaica. Het cadeau heeft voor de burgemeester kennelijk een politiek tintje. Een geslechte Duitse muur gaat over zee naar Jamaica. Er bestaan geen grenzen meer.
Wat moet Bolt met dat ding? Heeft hij wel een tuin?
Ach, wat maak ik me druk. Bolt kent geen problemen. Voor Bolt telt alleen de tijd en de lach. Relax. Morgen is er weer een dag.


 

 

Get the Flash Player to see this player.