07/06/2011

Sponsorliefje

Uit NRC/Next:

 

Allereerst wil ik de redactie van nrc.next bedanken voor het mogelijk maken van deze column.
Zo, daar gaan we.
De Chinese Na Li won zaterdag als eerste Aziatische tennisster een grandslamtoernooi. Na afloop van de finale betrad ze het podium op de baan van Roland Garros. Tijdens het volkslied stond ze ogenschijnlijk onaangedaan naar de vlag te kijken. Ze hield haar zonneklep op. Die moest eigenlijk af.  Ach, het was haar vergeven.
Tranen vloeiden niet. Na uren turen naar de bal wil je best een trillende lipje zien. Het is voor ons kijkers lang niet altijd even makkelijk alle partijen uit te zitten.
Li kreeg een microfoon in handen. Dit was het moment dat de Chinese haar hart zou uitstorten. Over hoe lekker het gravel gleed. En dat ze alle verpakte zeepjes uit haar hotelkamer al in haar koffer   had zitten.
De eerste zin van Li: „Sponsors, bedankt.”
Het staande publiek op de tribunes zakte terug in de stoelen. De ontzetting was groot. Hier stond de eerste Aziatische kampioene op het gravel van Parijs. Een historisch moment. En dan deze eerste woorden.
Tv-commentator Jan Siemerink had het niet meer en zag de komende jaren een leger van Chinese talentjes naar Europa komen om na winst van een tennisfinale eerst de geldschieters te bedanken: „Dat wordt nog wat. Er wonen daar één miljard mensen.”
Li als trendsetter. Sponsorliefje. Niks huilen. Ben je gek. Spelen in Europa, dat is keihard cashen.
De Catalaanse Aranxta Sánchez-Vicario won Parijs ooit drie keer. Drie keer janken bij het volkslied. Ik heb drie keer meegehuild. Speeches om nooit te vergeten; alle clichés kwamen voorbij. Moeder – optisch gezien een secreet van een mens, maar goed – ze werd vurig bedankt. De coaches, bedankt. De hond een poot. En het publiek: mercy, mercy.
Heerlijk.
Gisteren zag ik Rafael Nadal en Roger Federer de finale bij de mannen spelen. Beide tennissers zijn overigens mede mogelijk gemaakt door Nike. Dankzij de tijdwaarnemers van Longines – jullie ook heel erg bedankt, jongens – zagen we zeer gedetailleerd de minuten verstrijken. Bij ieder heel uur kwam de klok met sponsornaam uitgebreid in beeld.
Een klok met bewegende wijzers, echt waar.
Na Li had me de ogen geopend. Zelfs als er niet werd gespeeld, kon je je vergapen aan sponsors. Alle meisjes op de tribune die de regisseur in beeld nam, waren natuurlijk modellen met een Tom Ford-bril op, naast zakenmannen in een verjaarde Lacoste-polo.
Nadal met nieuwe ballen. Deze opslag werd mede mogelijk gemaakt door Paribas, voor al uw beleggingen.
In de derde set sloeg Federer achteloos weergaloze dropshots. In een slowmotion zag ik het gravel van de bal spatten. Op de achtergrond herkende ik het logo van FedEx. Fed? O ja, natuurlijk. Fed, voor Federer.
Alles was van tevoren bedacht. Sponsors sloegen de maat in Parijs.
Deze week zien we in een reclame hoe  Nadal zijn vlassnor afscheert met een beroemd mesje. Anna Koernikova zal gekleed in lingerie (met dank aan de Parijse vestiging van Marlies Dekkers) de kin van de Spanjaard (slip: Björn Borg) nathouden met haar pruillippen. De piercing in Anna’s tong werd mede mogelijk gemaakt door Tattoo Bob.
Next, heel erg bedankt voor het plaatsen van deze column, tot volgende week.