31/08/2019
Streaker in paardenland
Ach, leefde het sprekende paard Mr Ed nog maar. Het dier leverde in een televisieserie gesproken commentaar op het handelen van mensen. Een paard met een goed stel hersens, kortom. Onze beperkte manier van communiceren met dieren is goed bedoeld. We aaien de vacht in de hoop dat zij ons van een echt antwoord voorzien, al is het maar één zinnetje.
Zolang dat niet gebeurt, is de mens gedwongen tot interpretatie. Als een hond ons aflebbert of een poes kopjes geeft, leggen wij het uit als vriendschap – ze houden van hun baas – terwijl zo’n huisdier de mens waarschijnlijk ziet als degene die voor eten zorgt.
Paard en mens, dat is een veel voorkomend liefdeskoppel.
Bij de EK paardrijden zat de Nederlandse ruiter Marc Houtzager op zijn Calimero. Bij de laatste omloop sprongen twee vrouwen vanaf de tribune het parcours op. Gekleed in zwarte bikinitop en shorts holde een van hen tussen de hindernissen door, met teksten op haar buik en rug: ‘Stop horse slavery’.
„Een streaker, o jee!” riep co-commentator Laurens van Lieren. „Rij d’r omver! Mag ik niet zeggen natuurlijk.” Om daarna gas terug te nemen: „Ik ben vóór dierenwelzijn. Paarden hebben het allerbeste leven, geloof mij!”
De woede tussen paardenliefhebbers en dierenactivisten zit kennelijk diep.
Het werd legendarische live-televisie. De toch nog altijd deftige sport werd voorzien van een ordinair randje. Ruiter en paard gingen zo goed en kwaad als het ging door met de wedstrijd, ondertussen werd het actievoerende meisje achtervolgd. Had ze nog het plan om met een platte duik in de waterbak te donderen? Net op tijd werd ze door personeel gevangen en na de laatste paardensprong afgevoerd.
Het traditionele paardenfort staat al een tijdje uit het lood. Afgelopen week vertelden dressuurfenomenen Anky van Grunsven en Isabell Werth in een interview zelfs te vrezen voor het einde van hun sport. Werth: „Oké, ik rijd op hun rug en verlang goede prestaties van ze, maar ik doe dat alleen met paarden die dat aan kunnen.”
Er is veel verbeterd aan de omstandigheden rond het paard, bij recreanten en profs, maar steeds weer moet de liefhebber in de verdediging. Waarom staat een kuddedier uren in een stal? Is de rug van een paard bedoeld voor het dragen van kilo’s mensengewicht?
Het laatste nieuws: op de bloedhete Olympische Spelen in Tokio worden paarden een paar weken eerder ‘expres’ aan hitte blootgesteld. Om te acclimatiseren. Of ze krijgen bij de training een deken over hun lijf ‘om de kerntemperatuur anderhalve graad omhoog te brengen’.
Dat doe ik altijd met een biefstuk; vlak voor het braden in de pan even voorverwarmen in de oven. Het werkt.
Wat vindt het dier?
Mijn biefstuk, dat vriendelijke stukje vlees, zegt niets terug.
Laat staan een warm paard onder een deken.
Waar is Mr Ed als je hem nodig hebt?
