DJ en LP van de Week
SOMS DRAAI IK PLATEN, OP EEN LEUK FEEST..... STUUR ME EEN MAIL!
Natuurlijk heb ik een iPod en MP3. Natuurlijk beluister ik muziek via mijn computer. Maar de elpee blijft heilig. In mijn kast liggen ongeveer 4000 oude platen. Een aantal daarvan zijn collector’s items. Van een aantal weet ik dat ze niet op cd verschenen zijn. En ook nooit meer zullen verschijnen. Ik heb dus pareltjes in huis.
Wil je ze horen, dan neem ik een koffer vol exemplaren mee en draai ze, het liefst op een klein feest.
Souljazz, funky blazers, honkers en shouters, Hammond in omhelzing met tenoren en gitaren. Filmmuziek. Rare dingen, suikerzoete ballads.
Om op te dansen, om overheen te schreeuwen, om bij te roken en te flirten. En om te luisteren.
JOE JONES op BOOGALOO JOE.Een echte smoker. Een plaat met een groove. De drummer is Bernard Purdie. Hij scheen een bordje voor zijn kit te hebben staan met daarop: Most recorded drummer. En terecht. Alles van Purdie klinkt als zwarte olie in een gereviseerde motor.
Tenorsaxofonist Willis Jackson op Neapolitan Nights. De rondborstige tenor (al een tijd dood) zag ik live spelen. Voor altijd verkocht. Zwarte Amerikaan met een hees, vol geluid. Willis ‘Gatortail’ Jackson had een ruiten broek, de riem kwam ongeveer tot aan zijn tepels om de buik te maskeren. Hoog gepiep, zacht gefluister. Een tenor om te zoenen. Op deze plaat gebruikt hij Italiaanse nummers. Volare. Wie kent het niet. En Mama, ooit nog zo snotterig vertolkt door Heintje. Voluit heette het nummer: Mama, je bent de liefste van de hele wereld. Dus is deze voor mijn mama. Ze werd 81 jaar. With love.
