04/08/2009

DOOD (2)

Er stond een bordje naar links. Crasciana. Bij pizzeria Angelo Betti in Rotterdam staat een pizza Crasciana op de kaart. Ik klom zeven kilometer. Het was extreem steil. Boven in het Italiaanse dorpje zette ik mijn fiets stil. Ik belde Bruno, van de pizzeria. 'Ben je in Crasciana? Dat is het dorp van mijn familie. Opa Tullio ligt op de begraafplaats. Aan het einde van het pad links.'' Ik zette de telefoon uit en liep het kerkhof op. Tullio Betti, daar lag ie, geboren 1915. Eén graf verder zat een jonge, geblondeerde vrouw op de steen. Ze huilde. Ik bleef nog even staan, in Italiaans fietstenue en keek naar de snor van Tullio op het bidprentje. Daarna liep ik terug en belde Bruno weer. Kon ik nog verder omhoog? 'Nee, bij Crasciana loopt de weg dood. Je moet altijd terug.'