02/06/2009

WAGENDORPS MOODSWING

We moesten en zouden naar Noorbeek. Zei Wagendorp. Mooiste dorp van Nederland. Beweerde Wagendorp. We reden op de fiets over de Dorpstraat. Geen hond te zien. Alleen huizen met namen in verbluffende typografie. In het centrum stond een hoge, kale boomstam. Alleen aan de top hingen een paar takken. ''Voor het schuttersfeest,'' mompelde Wagendorp. Koffie drinken in het beroemde café Du Nord kon niet. Dinsdag dicht. Wagendorp stapte af en probeerde de deurklink. ''Ja. Dicht.'' We draaiden onze fietsen en reden terug via de Loorberg, die Wagendorp - in tegenstelling tot andere Limburgse heuvels - goed opkwam. We fietsten terug naar ons hotel in het besef dat Martin Bril na een kort bezoek aan dit stille dorp met vier columns huiswaarts was gekeerd.